Aγιος Βλάσιος ο εν Σκλαβαίνοις Ακαρνανίας

Η φωτογραφία μου
Πάλαιρος (Ζαβέρδα), Αιτωλ/νίας, Greece
Ο Άγιος Βλάσιος ήταν ηγούμενος - επίσκοπος στην Ιερά Μονή των Εισοδίων της Θεοτόκου που βρίσκονταν στην περιοχή των Σκλαβαίνων - Παλαίρου Αιτωλ/νίας . Βρήκε μαρτυρικό θάνατο από Αγαρηνούς πειρατές μαζί με πέντε συμμοναστές του και πλήθος χριστιανών λαϊκών αντρών γυναικών και παιδιών που αποτελούσαν ποίμνιο του , για την πίστη τους στο Χριστό. Τον αποκεφάλισαν αφού προηγουμένως κάρφωσαν αργά στο σώμα του πέντε καρφιά , τα οποία και ανευρέθησαν κατά την ανακομιδή των λειψάνων του. Στην συνέχεια οι δήμιοι του προσπάθησαν να κάψουν το σώμα του αλλά αυτό δεν κάηκε. Οι διασωθέντες έθαψαν τον Άγιο Βλάσιο χωριστά από τους πέντε συμμαρτυρίσαντες συνασκητές του , τους οποίους ενταφίασαν μαζί σε κοινό τάφο. Το μαρτύριο τους έλαβε χώρα την 19η Δεκεμβρίου ημέρα Κυριακή. Το μαρτύριο του Αγίου Βλασίου και των συν αυτώ, τα σκέπασε η λήθη του χρόνου για εννιακόσια και πλέον χρόνια . ο Τριαδικός Θεός, ευδόκησε ώστε με θαυμαστότατο τρόπο να φανερωθεί ο χαριτόβρυτος τάφος του και το μαρτύριο του, κατά το έτος 1923 . Από τότε και μέχρι σήμερα , αμέτρητα είναι τα θαύματα και οι εμφανίσεις του Αγίου Βλασίου ανά την οικουμένη και ειδικότερα τους εσχάτους χρόνους.

Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Ιστορικό περί Αγίου ιερομάρτυρος Βλασίου του εν Σκλαβαίνοις Ακαρνανίας

Η συνάντηση του Ακτίστου με το κτιστό, το Απειρο και υπερφυσικό με το πεπερασμένο και το φυσικό που έλαβε χώρα με την φανέρωση του Αγίου Βλασίου του Ακαρνάνος αποτελεί την φανέρωση της αγάπης του Θεού για το δημιούργημα του τον άνθρωπο. Είναι η ίδια παρουσία Του Θεού στον κόσμο η οποία βιώνετε από τους Αγίους. Γεγονότα που συνέβησαν πριν από 1000 και πλέον χρόνια λαμβάνουν μέσω του υπερφυσικού, ιστορική απόδειξη ΤΩΡΑ. Στις ημέρες που ζούμε. Στην σημερινή εποχή του ευδαιμονισμού, του καταναλωτισμού και των ανέσεων. Στην εποχή που η ουτοπία της ανθρώπινης παντοδυναμίας τελεί στο έπακρο . Η θεία Παρουσία όμως μέσω του Αγίου του Βλασίου είναι αισθητή και εναντιώνεται αλλά και καταλύει όλες τις παραπάνω τις ψευδαισθήσεις της σημερινής μας ζωής. Μας πείθει για την αιωνιότητα. Ότι δεν τελειώνει και δεν σβήνει η ζωή με τον θάνατο, αλλά μετά από αυτόν μας περιμένει η πραγματική ζωή . Ο τάφος του Αγίου και η συνταρακτική αποκάλυψη του, θεμελιώνουν το πρώτο σκαλί της κλίμακας που ανεβάζει το φρόνημα μας στα άφθαρτα και ουράνια. Γίνεται η γέφυρα μεταξύ της πρόσκαιρης ζωής με την αιωνιότητα.

Εντός της ιστορίας των χιλιάδων χρόνων της Εκκλησίας μας υπάρχουν πολλές περιπτώσεις , κατά τις οποίες αποκαλυφτήκαν με οράματα και ενύπνια οι ζωές και τα μαρτύρια πολλών αγίων όπως των Αγίων Ραφαήλ , Νικολάου και Ειρήνης, , του ιερομάρτυρος Ευφραίμ στην Νεα Μάκρη και πολλών άλλων. Η φιλανθρωπία του Θεού , ευδοκεί ώστε με αυτές τις αποκαλύψεις να αναζωογονείται η πίστη των Χριστιανών και να δοθεί μια αποστομωτική απάντηση στις αμφιβολίες μας για την αιώνια ζωή και την Βασιλεία των ουρανών.
Ένα απ’ αυτά τα δώρα του Θεού προς τον άνθρωπο είναι και η φανέρωση του Αγίου Βλασίου του Ακαρνάνος και των συν Αυτώ μαρτυρησάντων κατά το έτος 1923 στον οικισμό Σκλαβαίνων Παλαίρου Ακαρνανίας . Το άσημο και μικρό χωρίο των Σκλαβαίνων βρίσκονταν στις παρυφές των Ακαρνανικών Όρεων και σε μικρή απόσταση από τον κόλπο της Παλαίρου και έλαχε κατά το έτος 1923 να γνωρίσει και να ζήσει γεγονότα θαυμαστά.
Από χρόνια πριν αρκετοί ήταν οι κάτοικοι των Σκλαβαίνων οι οποίοι έβλεπαν στον ύπνο τους κάποιον ιερέα , ο οποίος του έλεγε υποδεικνύοντας κάποιο σημείο να σκάψουν και να βγάλουν τα λείψανα του. Κανείς όμως δεν προχωρούσε στο να σκάψει, φοβούμενος τον περίγελο και την απογοήτευση αν και τα όνειρα προέρχονταν από διαφορετικά και με καμία σχέση μεταξύ τους πρόσωπα. Το μόνο που έκαναν ήταν να χτίσουν ένα εικονοστάσι στο σημείο που ο Άγιος τους υποδείκνυε ως χώρο εκταφής επ’ όνόματι του Αγίου Βλασίου επισκόπου Σεβαστείας. Τα ενύπνια όμως συνεχίζονταν σε πολύ περισσότερα άτομα και ο Άγιος Βλάσιος γίνονταν πιο επιτακτικός. Και πάλι όμως υπήρχε ο δισταγμός. Ιδιαιτέρως δε εμφανίζονταν σε ενύπνιο στην γερ. Ευφροσύνη Κατσαρά, μια απλοϊκή ευσεβή γυναίκα η οποία με τα πεπραγμένα της ζωής της λάτρευε τον Τριαδικό Θεό.
Κάποιο βράδυ η Ευφροσύνη ξενυχτούσε την κόρη της Σοφία η οποία έπασχε από τυφοειδή πυρετό και ήταν πολύ άρρωστη σχεδόν ετοιμοθάνατη. Και μέσα στην νυχτα κατά την οποία η Ευφροσύνη ξαγρυπνούσε προσευχόμενη το δωμάτιο φωτίσθηκε από μια εξωπραγματική λάμψη και τα πορτοπαράθυρα άνοιξαν αυτομάτως. Μέσα από την λάμψη αυτή διακρίνονταν η μορφή ενός επιβλητικού ιερέα , ντυμένου με άπασα την ιερατική στολή και που κρατούσε στο χέρι ποιμαντική ράβδο. Την μορφή και τα χαρκατιριστικά του τα διέκρινε με κάθε λεπτομέρεια η Ευφροσύνη , ενώ η κόρη της αντιλαμβάνονταν μόνο την εκτυφλωτική λάμψη. Τότε ο ιερέας αυτός απευθυνόμενος προς την Ευφροσύνη της λέγει : « Ευφροσύνη, Είμαι ο Αγ. Βλάσιος . Ακολούθησε με για να σου δείξω τον τόπο στον οποίο θα σκάψετε και θα βγάλετε τα λείψανα μου. Δεν αντέχω να με πατάνε τα πρόβατα. Να σημειωθεί εδώ ότι στο σημείο του τάφου του Αγίου είχε εγκατασταθεί ποιμνιοστάσιο. Η Ευφροσύνη , σαστισμένη από αυτό που ζούσε , βρήκε το θάρρος να απευθυνθεί στον Άγιο με όλη της την απλοικότητα λέγοντας του : «Άγιε μου , είναι το σκοτάδι αποπνικτικό και θα μας φάνε τα μαντρόσκυλα . Αλλά και το παιδί μου είναι βαριά άρρωστο.» για να λάβει την απάντηση :
« Ακολούθησε με Ευφροσύνη και μην φοβάσαι» και βγάζοντας έναν εγκόλπιο σταυρό πήγε πάνω από την κλίνη της άρρωστης κόρης και την εσταύρωσε. Τότε η Ευφροσύνη παίρνοντας θάρρος τον ακολούθησε μέσα στην νύκτα . Το σκοτάδι όμως δυαλύονταν από την φως του Αγίου. Φτάνοντας σε ένα σημείο 100 περίπου μέτρων από το σπίτι ο Αγιος της είπε : « Εδώ θα σκάψετε» κι άρχισε να σχηματίζει με την ράβδο του στο χώμα ένα κύκλο. Κατόπιν επέστρεψε την Ευφροσύνη , στο σπίτι της και εξαφανίστηκε. Εκεί ήδη η κόρη της, ενώ προηγουμένως έπνεε τα λοίσθια , ήταν πολύ καλύτερα και τις επόμενες ημέρες τελείως θεραπευμένη.
Από το σημείο αυτό και εφεξής ο Αγιος Βλάσιος εμφανίζονταν και την καθοδηγούσε.
Η Ευφροσύνη από την μεριά της έλεγε τι είχε συμβεί αλλά την αντιμετώπιζαν με κάποια δυσπιστία και επιφύλαξη. Ο Αγιος βέβαια συνέχιζε τις παρουσίες του και σε άλλους προκειμένου η Ευφροσύνη να γίνει πιστευτή. Και κάποια στιγμή πείσθηκαν προκειμένου να αρχίσουν το σκάψιμο στο σημείο που είχε δειχθεί. Έτσι άρχισαν τις εργασίες της ανακομιδής. Η Ευφροσύνη βέβαια τους είπε ότι είχε την πληροφορία από τον Άγιο ότι τα λείψανα του θα βρεθούν την τρίτη μέρα των εργασιών. Στη δεύτερη μέρα όμως ο εργάτης απολεπισμένος από το μηδενικό αποτέλεσμα πέταξε τα εργαλεία εκσκαφής και έφυγε, εγκαταλείποντας τις εργασίες. Έπρεπε η Ευφροσύνη να προσπαθήσει πολύ προκειμένου να τον μεταπείσει. Ο Άγιος επιστατούσε μέσω αυτής την ανακομιδή του. Έτσι την Τρίτη ημέρα οι εργασίες συνεχίστηκαν σε ακόμα βαρύτερο αλλά και δύσπιστο κλίμα από τους εργάτες αλλά και τους παρευρισκομένους. Αλλά κατά το μεσημέρι κι ενώ ήταν έτοιμοι να εγκαταλείψουν την προσπάθεια η αξίνα χτύπησε σε μια πλάκα. Ρίγη συγκίνησης και ελπίδας διαπέρασαν τους παρευρισκομένους και αντικατέστησαν την δυσπιστία . όταν έβγαλαν την πλάκα μια ουράνια ευωδία ξεχύθηκε στην ατμόσφαιρα. Τα ιερά λείψανα του Αγίου Ευρέθησαν. Η χαρά απερίγραπτη. Μαζί ευρέθηκε ένας εγκόλπιος σταυρός και πέντε καρφιά που ήταν λες και τα είχαν φτιάξει εκείνη την στιγμή , καθώς και μια πέτρινη πλάκα που έγραφε την χρονολογία, αν ερμηνεύτηκε σωστά 1006.

Η Ευφροσύνη αφού περισυνέλλεξε με ευλάβεια τα λείψανα αφού τα καθάρισε κατά το πρέπον τα τοποθέτησε πλησίον του τάφου. Ενώ έβρεχε αυτά δεν βρέχονταν και οι άνεμοι δεν τα επηρέαζαν.
Τότε εμφανίστηκε ξανά ο Άγιος Βλάσιος και της λέγει . «Είμαι χαρούμενος που βρήκατε τα λείψανα μου αλλά δεν βρήκατε και ανασύρατε την κάρα μου. Γι΄ αυτό να σκάψετε ξανά και να την βγάλετε από την γη». Και πράγματι άρχισαν πάλι τις εργασίες για την ανεύρεση της. Και πράγματι ευρέθη αλλά στην προσπάθεια ανάσυρσης από απροσεξία έσπασε.
Στην συνέχεια ο Άγιος έδωσε την εντολή να χτιστεί ο ιερός του Ναός που κατόπιν ευλογίας του τότε Μητροπολίτη Αιτωλίας & Ακαρνανίας που είχε πάει αυτοπροσώπως επί του τάφου του Αγίου άρχισε να χτίζεται. Ο Άγιος Βλάσιος επιστατούσε και καθοδηγούσε την ανέγερση του Ναού του σε ενύπνια και εφύπνια. Ήταν ανάμεσα στους συμμετέχοντες και τους ενίσχυε και τους ενδυνάμωνε . 

Μετά την ανέγερση του Ιερού ναού του ο Άγιος έδωσε εντολή στην Ευφροσύνη να μεταβή στην Λευκάδα και σε συγκεκριμένο άνθρωπο , ο οποίος θα αναλάβει την φιλοτέχνηση της Αγίας του Εικόνας. Και όπως πραγματικά έγινε. Συνέβη όμως η αγιογράφος να παρανοήσει τα εξιστορούμενα σε αυτή και να αγιογραφήσει τον Αγιο Βλάσιο επίσκοπο Σεβαστείας. Με εντολή του Αγίου Βλασίου φιλοτέχνησε ξανά νέα εικόνα με τα χαρακτηριστικά όπως αυτά περιγράφηκαν από την Ευφροσύνη.
Στοιχεία για τον βίο και το μαρτύριο του ο Άγιος Βλάσιος αποκάλυψε στην οσιότατη γερ. Ευφροσύνη, στον π. Αρσένιο Τσανταλιο και στον πατέρα Παίσιο τον αγιορείτη .
Ο Άγιος Βλάσιος ήταν ηγούμενος ή εφυσυχάζων επίσκοπος στην Ιερά Μονή των Εισοδίων της Θεοτόκου που βρίσκονταν στην περιοχή των Σκλαβαίνων – Ζαβέρδας νυν Παλαίρου Αιτωλ/νίας . Ετελειώθει με μαρτυρικό θάνατο από Αγαρηνούς πειρατές μαζί με πέντε συμμοναστες του και πλήθος χριστιανών λαϊκών αντρών γυναικών και παιδιών που αποτελούσαν ποίμνιο του , για την πίστη τους στο Χριστό. Τον αποκεφάλισαν αφού προηγουμένως κάρφωσαν αργά στο σώμα του πέντε καρφιά , τα οποία και ανευρέθησαν κατά την ανακομιδή των λειψάνων του. Στην συνέχεια οι δήμιοι του προσπάθησαν να κάψουν το σώμα του αλλά αυτό δεν κάηκε. Οι διασωθέντες χριστιανοί που έφτασαν στο σημείο έθαψαν τον Άγιο Βλάσιο χωριστά από τους πέντε συμμαρτυρίσαντες μαζί σε κοινό τάφο. Τους υπόλοιπους χριστιανούς τους έθαψαν φύρδην μύγδην σε μεγαλύτερο ομαδικό.
      Λάρνακα των ιερών λειψάνων συναθλησάντων του Αγ. Βλασίου
Το μαρτύριο τους έλαβε χώρα την 19η Δεκεμβρίου ημέρα Κυριακή .
Οι αποκαλύψεις και η συμπλήρωση της ιστορίας του Αγίου Βλασίου δεν σταμάτησε από τότε που ευδόκησε ο Θεός να φανερωθούν τα άγια λείψανα του. Πολλά νέα στοιχεία προσθέτονται καθημερινά ειδικά τους τελευταίους χρόνους. Η συχνή εμφάνιση του αγίου και η συνεχή θαυματουργία που επιτελείτε με την επίκληση του αγίου ονόματος του τον καθιστούν αστέρα φωτεινό του άνω στερεώματος. Πολλά θα μπορούσαν να γραφούν στον παρόν πόνημα.
Η αποκάλυψη του Αγίου Βλασίου σαν ιστορικό πλέον πρόσωπο καθώς και η ζωή αλλά και το μαρτύριο του σηματοδοτεί την πορεία κάθε αληθινού Χριστιανού. Αποδεικνύει ότι ο θνητός άνθρωπος από μελλοθάνατη ύπαρξη γίνεται μέτοχος στην κατά χάρην αθανασία και προγεύεται την Βασιλεία των ουρανών ως συμπολίτης των αγίων . Η θαυμαστή φανέρωση του μας διαβεβαιώνει ότι αξίζει να υποβληθούμε στην οποιαδήποτε θυσία. Στο τέλος του ισόβιου πνευματικού βίου μας αναμένει το στεφάνι που είναι ο ίδιος ο Χριστός.
Δια πρεσβειών του Αγίου ιερομάρτυρος Βλασίου του Ακαρνάνος είθε να ατενίσουμε όλοι την επουράνια Βασιλεία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου